Gepost door: Jeroen | december 17, 2009

Pichanaki deel 3

Hier bij het gastgezin van Lea waar ik nu tijdelijk verblijf wordt ik nogal snel afgeleid of is er snel iets te doen… Vandaar dat ik niet altijd kan afwerken waar ik aan bezig was…

We stonden de volgende ochtend vroeg op, de een met een grotere kater dan de ander, want we zouden de jungle intrekken! Enkele lokale bewoners kwamen vanalles verkopen en we kochten Ananas en ander fruit als ontbijt voor belachelijk lage prijzen!  Al snel vertrokken we weer met diezelfde terreinwagens met laadbakken deze keer op nog meer onmogelijke baantjes. Bovendien begon het nog te regenen dus moesten we af en toe uitstappen voor het gewicht te minderen op de echt moderige stukken! Op een bepaald moment konden de voertuigen niet meer verder en begon de wandeltocht! We werden voorzien van traditionele paraplu’s (bladeren van bananenbomen) en konden verder. Niemand van ons was voorzien op de regen. Velen hadden enkel een zwembroek, een t shirt en slippers aan! En dat om in de jungle te gaan wandelen!

We stapten dus in de regen voor een uur of 2 en al snel hadden de bananenbomen geen zin meer! We waren toch al allemaal drijfnat. Diegenen op slippers liepen al op blote voeten en na 2 uur uitglijden, vallen en lachen kwamen we aan een rivier (eerder een stroompje). We moesten de rivier bergop volgen richting de waterval… Op sommige momenten moesten we gewoon door de rivier en velen vielen en gleden uit en alles wat nog droog was, was sowieso nat nu! Uiteindelijk hoorden we de voorsten enthousiaster worden en al snel konden ook wij de waterval zien! Het was niet echt een super spectaculaire waterval maar gewoon het gevoel om dit doel bereikt te hebben met een hele groep in de middle of the jungle was wel fantastisch! En allen gingen we even douchen onder de waterval! Ikzelf heb hier geen foto’s van omdat mijn batterij plat was maar anderen hebben er genoeg die ik later nog zal ontvangen!

Na een frisse douche begonnen we aan de terugtocht! Deze ging vlotter hoewel we meer bergo moesten. Ik denk dat het komt omdat we allemaal liedjes begonnen te zingen. Vooral de Belgen en de Fransen! Na lang stappen kwamen we weer aan bij de terreinwagen en na een tochtje door de jungle weer in het dorpje. Daar was het droog en zaten wij daar allemaal drijfnat en vol met modder en aarde! Na het eten, namen we afscheid en vertrokken we weer,met de terreinwagens, naar de stad Pichanaki…

Daar deed ik dan wat souvenirkraampjes met een Fransman en we proefden wat van de lokale dranken… Later kwamen er nog meer AFSers en iedereen kocht souveniertjes en bewonderde de eekhoorns die ze daar als huisdieren hielden.

Na het eten nog wat te chillen en rond te dwalen in tstad met een pintje was het tijd om naar de lokale discotheek te gaan. Er was bijna geen volk en we hadden een bijna typische Peruviaanse disconight. Er gingen veel bakken bier door, er werd salsa en reaggaeton gedraaid (en ook 90’s EURODANCE!) en we hadden allen veel plezier. Op een bepaald moment wouden enkelen naar huis en gingen we allen naar de hotels waar velen nog wat afterparties hadden met gebroken bedden als gevolg.

De volgende ochtend was het voor velen erg moeilijk om op te staan en enkelen kwamen zelfs niet ontbijten. 1 daarvan was een meisje waar haar muggenbeten waren beginnen ontsteken! Koorts en naar het ziekenhuis! Het rare was dat we allen enorm veel muggenbeten hadden van in Lima en bijna niemand van in de jungle!

Die ochtend gingen we naar een schooltje om onze boekjes enz. kado te doen en ook om onszelf eens te gaan voorstellen in klasjes en te vertellen over onze landen. We werden onderverdeeld in kleine groepjes en omdat dat zo lang duurde begon ik met ballonplooien en had ik al snel aandacht van al wat vrouwelijk was en jonger dan 15. Uiteindelijk moest ik ze van me afschudden omdat we naar een klasje moesten gaan met ons groepje: Muriel (Zwitsers), Stephanie (Nieuw-Zeeland) en 2 Thaïse meisjes waarvan de namen mij alweer volledig ontschieten. We vertelden vanalles en deden ook vanalles. De Thaïse meisjes zongen en dansten traditioneel, de Nieuw-Zeelandse kon een soort indianentaal van daar en ik speelde Mia van Gorki en Ik Hou Van U van Noordkaap op de gitaar! Dat deden we zo in een drietal klasjes. In het laatste klasje werden we ontvangen met vers fruit en moesten we allen een typische dans doen van ons land! Ik wist niets maar een Peruviaans van AFS die veel Belgen kende zei me dat ik de plopdans moest doen! Ergens aan de rand van de jungle in Peru heb ik dus met een heel lokaal Peruvianen de plopdans gedanst! Wie kan dat zeggen?

Eens terug buiten zat de rest al op ons te wachten. We bleven nog wat luisteren naar een bedankwoordje door een micro van de directeur en daarna een meisje die zou afsluiten door te zingen. Kimberly van AFS vroeg mij of ik het bedankwoordje voor ons wou doen en ik probeerde dat in gebrekkig Spaans! Leuk was dat…

Daarna was het nog even intensief ballonplooitijd en dan vluchtten we bijna omdat ik achtervolgd werd door allemaal kindjes die per se een hondje wouden. We gingen allen per mototaxi terug en ik sprong nog net vanachter op een mototaxi. Achteraf bekeken levensgevaarlijk maar wel avontuurlijk :p!

Na het eten en nog wat chillen was het tijd voor onze laatste uitstap… Een traditioneel dorpje net buiten de stad. We gingen per mototaxi en eens daar moesten we allen neerzitten. Ee traditioneel gekleede man deed zijn uitlegje over het dorp n later begonne ze met 4 muziek te spelen en tegelijk kwamen allemaal in het rood geklede kindjes ons halen om te dansen.

Na dit kleine optreden was het tijd voor ons om onze voorberreide actjes op te voeren. Aangezien ik de vorige keer mijn gitaar was gaan halen had ik dis nog niet gezien. Eerst was er een soort pauze waarin we traditioneel een soort handbadminton speelden. Dan was het tijd om te beginnen. Eerst was er die slechte dans van die groep :p. Dan was er een Chinees meisje dat salsa danste wat wel goed was. Dan alle Thaïse meisjes die zelfs in traditionele kleren dansten terwijl de Thaïse jongen op fluit begeleidde. Er was ook nog een ander meisje die een Peruviaanse dans deed. En ook een Duitse die met vuur danste. Dan was het uiteindelijk aan ons om wa muziek te maken! Wel nog geslaagd :p.

Hierna waren we even vrij en hadden we de mogelijkheid om daar een souvenirtje te kopen en vers fruit te eten en te boogschieten! Leuk was dat! Ik deed in tussentijd ook wat ballonplooien voor de kindjes daar tot ze bijna allemaal op waren.

Uiteindelijk moesten we weer doorgaan en na nog wat bezoekjes aan souvenirsshops en eten enzo was het tijd om de bus terug te nemen naar Lima! Bijna iedereen sliep snel maar ik kon dat niet op die verdomde bus maar gelukkig zat er aan de andere kant van de doorgang een Deens meisje die hetzelfde probleem had. Daar praatte ik nog mee tot een stuk in de nacht met als resultaat dat ik kan tellen en het Deens en zij in het Nederlands. 😛

Uiteindelijk toch in slaap geraakt en in de ochtend waren we weer in het “mooie” Lima. Westerse wereld… We vonden het allen jammer dat dit avontuur gedaan was. We werden per taxi naar diezelfde jeugdhrberg als de eerste dagen in Lima gebracht en daar kregen we te horen wanneer we moesten vertrekken. Ik zat bij de groep die nog de hele dag in Lima moest blijven dus na het ontbijt trokken we direct de stad in om nog iets te zien van Lima! Mooie plaatsjes hebben we nog gezien in het oudere gedeelte van Lima. Een parkje aan de kustlijn en daarna een terrasje op een balkon met zicht op zee! Gezellig! Dan was het al tijd om te eten en nadat we tevergeefs Duvel gaan zoeken zijn moesten we alweer vertrekken naar Cruz del Sur met Fabian en Gus. Ons jungle avontuurtje zat erop…


Reacties

  1. hey Jeroen,
    de verslagen van je reisjes geven me een onbeschrijflijk gevoel. We kunnen als het ware meeproeven van een andere cultuur,andere gewoontes en vooral de schoonheid van Peru! Het is onvoorstelbaar wat je daar allemaal beleefd! Echt de max!Ik ben zo blij voor je dat dit het allemaal de moeite waard maakt want tegenslagen heb je al genoeg gehad! Ik zou zeggen, geniet met volle teugen van de uitstappen die je plant, hoe meer hoe liever. Ik kan al bijna niet meer wachten om nog meer foto’s te zien. Eenmaal thuis vrees ik dat je een avond (dag?)zal moeten uittrekken om een documentaire van Peru voor ons te presenteren! 🙂
    We zijn weer supertrots op je dat je je daar zo goed uit de slag trekt! Je glimlach op de foto’s doet me deugd, een teken dat je ervan geniet!!
    warme knuffel
    mama


Plaats een reactie

Categorieën