Gepost door: Jeroen | januari 13, 2010

Lang geleden…

Amai de tijd vliegt hier tegenwoordig voorbij! Ik heb al enkele keren geprobeerd om de blog aan te vullen maar tekens opnieuw zie ik er mij geen man op omdat het ZOVEEL is! Nu heb ik mij dus voorgenomen om een korte samenvatting van de voorbije maanden te geven… Dit omdat ik morgen vertrek voor een reis naar he zuiden van 20 dagen! Dan zal ik nog veel meer te vertellen hebben… Weinig details dus, ik doe mijn best!

Zaterdag 28 november werden we dus wakker in de drukke en grote kuststad Chiclayo. We verzamelden die ochtend met enkelen van AFS Chiclayo om “Tucume” te bezoeken. Dat zijn Chimú (Pre Inca Cultuur) Piramides met een bijhorend museum. Dat was interessant en mooi. De door de mens gemaakte piramides lijken nu meer op kleine heuvels maar ja… Na wat te eten was het plan om af te zakken naar het strand. Chiclayo is dan wel een kuststad maar het was toch nog nodig om meer dan een half uur op de bus te zitten. Toen we daar dan eindelijk aankwamen was het al zonsondergang en begon het al serieus af te koelen maar vastbesloten, omdat we de zee niet hebben in Cajamarca, gingen we toch zwemmen! Koud en hoge golven en plezier verzekerd! ’s Avonds gingen we met z’n allen lekkere pizza met sangria benuttigen. Later gingen we naar een Westers feestcomplex met enkele chique bars en een discotheek! Wij gingen echter naar de karaokebar waar ik en Igor de avond openden met Sultans of Swing! We hadden nog een kleine afterparty in het hotel en gingen veel te laat slapen…

De volgende dag gingen we naar de veel te grote markt van Chiclayo! Dat is eigenlijk iets erg typisch hier die markten maar meestal zijn dat ook de gevaarlijkste plaatsen om bestolen te worden. Vandaar heb ik daar nog geen foto’s van. Ik doe mijn best om later eens een fotootje daarvan te posten. Swat, ik en Gus kochten wat vuurwerk, een kinderdroom die uitkwam voor hem :p… Later namen we afscheid want Cajamarca ging naar huis en ik zou nog een dagje langer blijven. Igor (West Vlaanderen) en Ethan (US) leidden me naar een heel goed restaurant waar toevallig de Gastmoeder en zus van Ethan ook zaten. We vergezelden ze en daar kreeg ik te horen dat ik bij Ethan mocht blijven slapen die nacht. We bezochten nog het bekende museum van Lambayeque met de beroemde Señor de Sipán! Later meer daarover met een fotootje ofzo… In de avond stond een cinemaatje op het programma. Met enkele AFSers gingen we naar “The timetraveler’s wife”, een aanrader voor de liefhebbers van het romantische genre. Voor het slapen had ik nog een lang gesprek met Ethan en zijn gastzus en dan ging ik slapen om de volgende ochtend terug te keren naar Cajamarca.

Terug in Cajamarca moest ik mijn familiesituatie weer ondergaan en herregelen. Mijn gastvader zou dus enkele maanden naar het ziekenhuis in Lima moeten en ik had dus een ander gezin nodig. Afs hier vond niet direct een oplossing en ik besloot zelf om wat initiatief te nemen. Ik zocht zelf families via via en besloot om tijdelijk bij Lea (Zwitserland) en haar gastfamilie te gaan inwonen… Ik vond later een gastgezin die mij na nieuwjaar wou opvangen maar later bleek dat dan al geen waar meer te zijn. Hoe zit het nu: ik zit nog steeds bij Lea maar heb een gastgezin voor begin februari. Aangezien ik morgen reis tot februari komt dat dus goed uit! Het is een goeie en aangename familie dus na 4/6 van mijn reis hier heb ik eindelijk een gastgezin! Goed bezig AFS! Die miserie voor de familie heeft zo mijn prioriteiten wat verlegd… Ik ben veel vaker beginnen reizen enz… Zie verder voor die verhalen…

Wordt vervolgd…


Reacties

  1. Hey Jeroen,
    Blij nog eens iets op je blog te lezen ook al hebben we wekelijks contact en zijn wij op de hoogte van je reilen en zeilen in Peru. Je hebt nog eens bewezen hoe zelfstandig je bent en wat je allemaal aankan en dat voor een 18-jarige! Chapeau! Het zou een vreselijke periode voor je zijn moest je niet zoveel initiatief nemen.Van elke situatie probeer je er het beste van te maken.Wij zijn ook niet te spreken over AFS. De informatie die we hebben is van jou, zelfs nu weten we nog niks van je nieuwe gastgezin. Je had zowel op je eentje kunnen trekken want nu moet je het ook zelf uitzoeken hé..
    Met een klein hartje denk ik aan de grote reis die je nu gaat maken. Ik moet toegeven dat het moederinstinct en de zorgen weer een beetje boven komen ,ook al heb ik alle vertrouwen in jou. Ik wens je in ieder geval een superleuke fantastische ervaring toe! wees voorzichtig en hopelijk snel tot wederhoren!

    dikke kus en warme knuffel
    mama

  2. hey Jeroen!!
    Dit wordt de max van een reis. Onze Matti deed dat ook op zijn avonturentrip door Peru. Hij vond het zalig. Te voet heel vroeg in de ochtend naar machu pichu. zo mooi zegt hij.
    Je zal heel wat gezien hebben op die 3 weken, het land zal bijna geen geheimen meer kennen voor jou.
    Blijven duimen voor een warm gezin nu. All the best. kus Mieke


Plaats een reactie

Categorieën